ماه رجب است و ماه استجابت دعا و چه دعایی بهتر از این که

اللهم عجل لولیک الفرج و اجعلنا من انصاره و شیعته

سلام ای انتظار آفرینش *** سلام ای آرزوی اهل بینش
سلام ای چشمها مشتاق رویت *** سلام ای جام‌ها مست سبویت
سلام ای جلوه زیبای ایزد *** سلام ای گوهر والای سرمد
سلام ای چشم دل مست جمالت ***  سلام ای عقل‌ها مات خصالت
سلام ای سینه ها سوزان آهت *** سلام ای دیده‌ها محو نگاهت
سلام ای رمز فریاد گلوها *** سلام ای منتهای آرزوها
سلام ای عشق بر ناز تو محتاج *** تویی چون کعبه و دل‌ها چو حجاج
سلام ای آسمان‌ها در نیازت *** تمام اهل عالم در نمازت
الا ای آنکه دل را می‌ربایی *** ندانستم که آخر در کجایی
کجایی ای نگار آسمانی *** ز هر چه گویمت برتر ز آنی
اگر چه حُسن یوسف بی‌شمارست  *** ولی او هم ز رخسارت خُمار است
سراسیمه شده یوسف به رویت *** که گیرد جرعه ای از حُسن رویت
ز یوسف برتری ای جان نرگس *** به دستت خون چکان دل‌ها به مجلس
 اسیر عشق تو صدها زلیخا *** شده مجنون تو عالم چو لیلا
 به دین و مذهب و زیباپرستی *** تویی تنها امیر کل هستی
 

در ماه رجب هستیم و پس از آن نوبت ماه‌های شعبان و رمضان می‌رسد؛ سه ماهی که بهار عبادت به شمار می‌آیند.

روایات متعددی درباره بافضیلت‌ترین اعمال در این ماه‌ها آمده است؛ برخی روایات بر فضیلت زیارت تأکید دارند، برخی بر قرائت قرآن، گروهی روایات روزه داشتن را توصیه می‌کند و بخش دیگر مناجات و شب‌زنده‌داری را مغتنم می‌شمارند و تردیدی نیست که همه این اعمال در روزهای عادی سال بافضیلتند و صد البته در این سه ماه، اجر بیشتری را برای عامل به آنها به همراه می‌آورند.

اما پرسش اینجاست که چه کاری، به ویژه برای مسئولان و مقامات کشور، افضل اعمال و عبادات است؟ در خطبه مشهور پیامبر اکرم(ص) در آستانه فرا رسیدن ماه رمضان، ایشان در پاسخ به پرسش علی(ع)، افضل اعمال را تقوی و پرهیز از گناه بیان فرمودند.

اگر بنا بر این حدیث نبوی، بپذیریم که اشرف و افضل اعمال، گناه نکردن است، پس باید بافضیلت‌ترین عمل برای مسئولان و نیز پرهیز از گناه باشد و طبیعتا پرهیز از گناهانی که بیشترین ابتلا را میان مسئولان دارد، از فضیلت بیشتری در این میان برخوردار است.

برخلاف تبلیغات و شایعات رواج‌یافته در میان جامعه، گناهانی چون دزدی، شهوترانی، اختلاس و ... شیوع کمتری در میان مسئولان و مقامات دارد و شاید بتوان گفت، بیشترین گناهی که مسئولان کشور به آن مبتلا هستند، از ناحیه زبان است و این در میان صفت رذیله دروغگویی، سرآمد همه گناهان زبانی است که متأسفانه در جامعه ریشه گرفته، اما در سال‌های اخیر در فرهنگ برخی مسئولان کشور، رسوب بیشتری یافته است.

ارایه آمار دروغ، گزارش‌های کذب، اطلاعات نادرست، دستاوردهای غیرواقعی، گوشه‌ای از دروغ‌هایی هستند که گوش‌های ما به شنیدن آن و بعضا از تریبون‌های رسمی عادت کرده و آنچه به آن افزوده شده، دروغ‌هایی است که به رقبا و منتقدان نسبت داده می‌شود تا برخی از این مسئولان ضعف خود را بپوشانند و خویش را بهتر از رقیب نشان دهند.

به راستی، کسانی که ترویج‌دهنده این‌گونه دروغگویی و اتهام‌سازی هستند و خویش را منتسب به لباس اصولگرایی نیز می‌دانند، با چه توجیه شرعی و اخلاقی، از ابزار دروغ برای حفظ قدرت خود و گسترش آن بهره می‌برند؛ هرچند این کمال ساده‌لوحی است که بپنداریم دروغگویی در درازمدت، می‌تواند محبوبیت و مقبولیت را برای ما به ارمغان آورد.

همچنین گسترش فرهنگ دروغگویی در میان برخی مسئولان، باعث شده تا این رویه همچون بیماری تقریبا فراگیر به لایه‌های پایین‌تر منتقل شود و به آنجا رسد که می‌بینیم و طبعا گاه مدیران پایین‌دست در دروغگویی اغراق بر یکدیگر پیشی می‌گیرند.
حاشا کردن واقعیت‌های عینی نیز جلوه دیگری از بیماری دروغگویی در میان این دسته مسئولان است که روز به روز دیوار آن بلندتر می‌شود.

اما آیا این مسئولان بدان اندیشیده‌اند که نتیجه اصلی این روند که نوعی مسابقه دروغگویی است، به کجا می‌انجامد؟ آیا این انکارشدنی است که سلب اعتماد عمومی به مسئولان و روی آوردن به دیگر مراجع و منابع، سرنوشت محتوم و گریزناپذیر این رفتارها با مردم است؟ چرا اجازه می‌دهیم برخی آنگونه بر سبیل دروغ ترکتازی کنند که در موقع نیاز، نتوانیم اعتماد عمومی جامعه را به دست آورده و مردم را به پذیرش سخنانمان قانع کنیم و مردم، مهر چوپان دروغگو بر پیشانی برخی مسئولانشان بکوبند.

خطرناکتر آن است که دروغگویی و اتهام‌سازی به عادت روزمره این افراد و رسانه‌های حامی‌شان تبدیل شود و گوینده هر نقد و نظری را که به مذاق صاحبان قدرت خوش نیاید، با انبانی از تهمت و افترا پاسخ دهند که برای دیدن این عادت ناپسند، کافی است روزانه به اخبار برخی رسانه‌های رسمی، یا صفحات روزنامه‌های هوادار یا پایگاه‌های خبری حامی مراجعه کنید، قطعا از میان انواع دروغ‌های ارایه‌شده، ادعایی خواهد بود که حتی با میزان اطلاعات متوسط، نادرستی آن ثابت شود.

بنابراین، اگر این گروه از مسئولان در اندیشه بقا و تداوم قدرت هستند، باید بدانند در جهان امروز که بخش عمده اقتدار و توانمندی نظام‌ها در قدرت رسانه‌ای آنان نهفته است و رکن اصلی نفوذ رسانه‌ای نیز اعتبار و اعتماد مخاطبان به صداقت و صحت اطلاعات رسانه‌ای است، ‌دروغ‌سازی و طرح سخنان بی‌پایه، تیشه بر ریشه نه تنها خود که نظام زدن است.

و اگر غبار این آوار دروغ، هنوز منفذ قلب‌ها را نبسته، این گروه از مسئولان و هوادارانشان بدانند که در دنیا هیچ چیز، ارزش به حراج گذاشتن گوهر صلاح و صداقت وجود را ندارد و بهره‌جویی از فرصت مغتنم ماه رجب، این را اقتضا می‌کند که برای ترک عادت زشت و اعتیاد به دروغگویی، سکوت اختیار کنند.

«اللهم اجعل عاقبه امورنا خیرا»

سیدعلی حسینی

ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان شرافت زیادی دارند و در فضیلت آنها روایات بسیاری وارد شده است. از حضرت رسول صلى الله علیه و آله روایت شده که: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمى‏رسد و جنگیدن با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است کسى که یک روز از ماه رجب را روزه دارد موجب خشنودى خدای بزرگ می‌گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد.

و همچنین فرمود که: رجب نام نهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر. هر کس یک روز از رجب را روزه بگیرد البته از آن نهر بیاشامد.

از حضرت صادق علیه السلام روایت است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود که: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را "أصب" مى‏گویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‏شود پس بسیار بگوئید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».

و ابن بابویه به سند معتبر از سالم روایت کرده است که گفت: رفتم به خدمت حضرت صادق علیه السلام در اواخر ماه رجب که چند روز از آن مانده بود چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد فرمود که آیا در این ماه روزه گرفته‏اى؟ گفتم نه والله اى فرزند رسول خدا. فرمود که آنقدر ثواب از تو فوت شده است که قدر آن را به غیر خدا کسى نمى‏داند به درستى که این ماهى است که خدا آن را بر ماه‌هاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را عظیم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانیده است.

پس گفتم یابن رسول الله اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از ثواب روزه‏داران آن نائل مى‏گردم؟ فرمود: اى سالم هر که یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدت سکرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر که دو روز از آخر این ماه روزه دارد بر صراط به آسانى بگذرد و هر که سه روز از آخر این ماه را روزه دارد ایمن گردد از ترس بزرگ روز قیامت و از شدت‌ها و هول‌هاى آن روز و برات بیزارى از آتش جهنم به او عطا کنند. و بدان که از براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده که اگر شخصی قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزََّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ .

اعمال مشترک ماه مبارک رجب

اینها اعمالی است که انجام دادن آنها متعلق به همه ماه است و اختصاصى به روز معینی ندارد و آن چند مورد است :

1- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین علیه السلام در حجر در غره خواندند، خوانده شود:

"یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ ."

2- دعایی را که از حضرت صادق علیه السلام روایت شده، خوانده شود:

«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِکَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَکَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِکَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ وَ حِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِى اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ .»

3- از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که در ماه رجب این خوانده شود:

«اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَکَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُکَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاکَ عَلَى فَقْرِى وَ بِحِلْمِکَ عَلَى جَهْلِى وَ بِقُوَّتِکَ عَلَى ضَعْفِى یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اکْفِنِى مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»

قابل توجه است که ادعیه دیگری نیز برای این ماه عزیز ذکر شده است که می‌توانید به مفاتیح الجنان مبحث اعمال ماه رجب رجوع نمایید .

4- از حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله روایت شده که: هر کس در ماه رجب صد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و آن را به صدقه ختم فرماید حق تعالى براى او به رحمت و مغفرت و کسى که چهار صد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید عطا فرماید.

5- از نبی مکرم اسلام روایت است: کسى که در ماه رجب هزار مرتبه "لا إِلَهَ إِلا اللهُ" بگوید خداوند عز و جل براى او صد هزار حسنه عطا کند و براى او صد شهر در بهشت بنا فرماید .

6- روایت است کسى که در رجب در صبح هفتاد مرتبه و در شب نیز هفتاد مرتبه بگوید "أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ" و پس از اتمام ذکر، دست‌ها را بلند کند و بگوید: "اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَ تُبْ عَلَىَّ" اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضى باشد و به برکت ماه رجب، آتش او را مس نکند .

7- در کل این ماه هزار مرتبه ذکر: أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ " گفته شود؛ تا خداوند رحمان او را بیامرزد .

8- سید بن طاووس در اقبال از حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله فضیلت بسیاری براى خواندن سوره قل هو الله أحد نقل کرده است که ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در این ماه تلاوت شود. و نیز روایت کرده که هر کس در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره قل هو الله أحد را بخواند براى او در قیامت نورى شود که او را به بهشت بکشاند .

9- سید بن طاووس از حضرت رسول صلى الله علیه و آله روایت کرده که: هر کس در روز جمعه ماه رجب، مابین نماز ظهر و عصر، چهار رکعت نماز بگزارد و در هر رکعت حمد یک مرتبه و آیة الکرسى هفت مرتبه و قل هو الله أحد پنج مرتبه بخواند، و  سپس ده مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» حق تعالى براى او از روزى که این نماز را گزارده تا روزى که بمیرد هر روزى هزار حسنه به او عطا فرماید، و او را به هر آیه‌ای که خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ و به هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفید دهد و تزویج فرماید او را حورالعین و از او راضى شود .

10- سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه گرفته شود. زیرا که روایت شده هر کس در یکى از ماه‌هاى حرام، این سه روز را روزه بدارد حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.

11- از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت است که: هر کس در یک شب از شب‌هاى ماه رجب ده رکعت نماز به این نحو که در هر رکعت حمد و قل یا ایها الکافرون یک مرتبه و توحید سه مرتبه بخواند، خداوند گناهان او را می‌آمرزد.

منبع: تبیان

میلاد امام محمد باقر ـ علیه السلام ـ مبارک باد

محمد بن منکدر، یکى از متصوفان مشهور عصر خویش بود که در عبادت ظاهرى و انجام فرایض و مستحبات اسلامى سعى بلیغى داشت، به طورى که از همه کارها دست برداشته، تنها به عبادت مى‏پرداخت.

او اوقات شب را میان خود، مادر و خواهر خویش تقسیم کرده بود تا هر کدام از آنان ثلث شب را بیدار بوده و به نماز و تهجد بپردازند. چون خواهرش درگذشت، شب را با مادرش تقسیم کرد که هر کدام نیمى از آن را مشغول عبادت باشند و چون مادرش وفات یافت، وى تمام شب را بیدار بود و به راز و نیاز مى‏پرداخت.

محمد بن منکدر روزى در جمع مریدانش گفت: من گمان نداشتم که على بن حسین (زین العابدین) خلفى چون خود به یادگار گذاشته باشد تا این‏که روزى فرزندش محمد باقر (ع) را دیدم و خواستم وى را پندى دهم، اما او به من پندى داد و درسى آموخت. مریدانش پرسیدند: محمد باقر (ع) به چه چیز تو را پند داد؟ وى جریان ملاقات خویش با امام محمد باقر (ع) را این گونه بیان کرد:

در یکى از روزهاى بسیار گرم، براى انجام کارى به بیرون مدینه مى‏رفتم، در بین راه محمد بن على (ع) را دیدم که فربه و تناور بود و بر دو غلام خویش تکیه کرده، مى‏آمد. با خود گفتم بزرگى از بزرگان قریش براى طلب دنیا در چنین حالتى بیرون آمده است، هم اکنون وى را موعظه خواهم کرد.

همین که به او رسیدم، سلام کردم. محمد بن على (ع) نفس زنان و عرق ریزان جواب سلام مرا داد.

گفتم: اَصْلَحَکَ اللّهُ، آیا خوب است بزرگى از بزرگان قریش در چنین هواى گرمى در طلب دنیا باشد، اگر مرگت فرا رسد و تو در این حال باشى چه خواهى کرد؟

محمد بن على (ع) دست از دوش غلامانش برداشت و به خود تکیه کرد و گفت: به خدا سوگند اگر مرگ من در این حال فرا رسد، در حالى به من رسیده است که در اطاعت خدا بوده‏ام و خود را از نیاز به تو و مردم باز داشته‏ام. من آن‏گاه از فرا رسیدن مرگ ترسانم که در اطاعت خدا نباشم و در ارتکاب معاصى الهى باشم.

من از سخن خود شرمنده شدم و گفتم: یرحمک الله، من مى‏خواستم تو را موعظه کنم؛ اما تو مرا موعظه فرمودى.

آرى، امام محمّد باقر (ع) به این صوفى خرقه پوش، که خود را غرق در عبادت نموده و افتخار به موعظه خلق الناس داشت و دست از کار و کسب کشیده و خود را سربار مردم کرده بود، درس اسلام‏شناسى مى‏دهد که اسلام، دین کسب و کار و تلاش براى معیشت زندگى است و از سربار مردم شدن به شدت نفرت دارد، همان طورى که پیامبر اکرم(ص) فرمود.« ملْعُونٌ مَنْ اَلْقى‏ کَلّهُ عَلَى النّاسِ؛ ملعون است کسى که بارزندگى خویش را بر دوش مردم افکند».

آنچه در زیر از نظر می گذرد خلاصه ای است از دیدگاه اسلام در مورد جایگاه زن که با توجه به بخشی از سور و آیات قرآن کریم تنظیم شده است .

وجوه اختلافات حقوقی بین زن و مرد بواسطه شرایط روحی و تکوینی او و در راستای نقش او در جامعه است و این به معنای بها ندادن و کم ارزش قلمداد کردن او نیست . چنانچه خداوند متعال در ضمن بر شمردن دعاها متقین دعا در باره همسر را در صدر آنها قرار داده است
و الذین یقولون ربنا هب لنا من ازواجنا و ذریاتنا قره اعین و اجعلنا للمتقین اماما - فرقان 75
مأخذ

نفس اماره
نمیدانی چه لذتی دارد این حجاب !
خنده دار ترین ها !!!
خواهشا تا آخرش بخون
دلم از دست همه گرفته...
آقا، ما اهل کوفه هستیم!
دل به دل راه داره
چت با خدا
[عناوین آرشیوشده]